Bir dönem sağlığın bel kemiği olan sağlık evleri can çekişiyor. 2001 öncesi sayıları 11 bini aşan sağlık evlerinin sayısı 4 binlere kadar düştü. Personel için ayrılan kadro, bu yıl 8 oldu. Sağlık emekçileri, “Sağlık evleri ve kadrolarının azaltılması, koruyucu sağlık hizmetlerine zarar verir” görüşünde birleşti.
 
Sağlık Evleri, 1952’de sigortalı işçiler için sağlık kuruluşları ve hastaneler açılmasıyla tanındı. 1961’de 224 sayılı Sağlık Hizmetlerinin Sosyalleştirilmesi Hakkındaki Kanun çıkarıldı. “Sağlık özel sektörün eline mi bırakılıyor?” Sorusu yaşamımızın ayrılmaz parçası haline geldi. Her gün sağlıkta kamu yararına olan uygulamalar tırpanlanarak özelleştiriliyor. Buna en güzel örneği kırsal bölgelerde hizmet veren sağlık evlerinin sayılarının hızla azalması oluşturuyor. Özellikle kırsal bölgelerde coğrafya ve yol durumu göz önüne alınarak iki ve üç bin nüfus için yapılan sağlık evlerinin sayısı her geçen gün azalıyor. 2001’de sayıları 12 bine yaklaşan sağlık evlerinin sayısının 5 binlere kadar düşmesi sağlıkta eğitimde olduğu gibi yerinde uygulama yerine taşıma uygulamanın ya da özel sektörün payının artmasının gündeme gelmesine neden oldu. Sağlık evlerinde ağırlıklı olarak ebeler çalışıyor. Kadroları daraltılan sağlık evlerinde, yalnızca 2022’den 2024’e 4924 sayılı kanun çerçevesinde 144 kadro 8’e düşürüldü.
 
Kamu yararına çok önemli sağlık hizmetlerinin gerçekleştiği sağlık evlerinin birer birer kapanmasının ciddi tehlike olduğuna işaret eden Sağlık Hizmetleri Sendikası (SAHİM-SEN) Başkanı Özlem Akarken, “Sağlık evleri, sağlık sektörü açısından çok önemli. Bu evler daha çok kırsalda hizmet verdiği için sağlık hizmetleri ile vatandaşın devletine güveni, devletinin vatandaşın sağlığını gözettiği duygusu ortaya çıkıyor. Devletinin kendini koruduğunu, kolladığını, düşündüğünü hisseden vatandaşta sadakat ve aidiyet duygusu gelişiyor. Sağlık Bakanlığı, nüfusu az kırsal bölgelerde birinci basamak hizmetleri için sağlık evi yapısını oluşturmuştu. 1963’de sayısı 37 olan sağlık evi sayısı hızla arttı. 2001’de 11 bin 737’ye yükseldi. Buralarda görevli ebeler hem koruyucu sağlık hizmeti hem de kadın ve çocuk sağlığına ilişkin hizmetleri sunmuşlar. Sağlık evlerinin sayısı 2022’de maalesef ki 4 bin 938’e düştü. Bu sayı aslında ciddi bir tehlikeye işarettir.” dedi. SAHİM-SEN Başkanı Akarken, bu yıl açılan kadroda sağlık evlerine yalnızca 8 personel yer ayrıldığının altını özenle çizerek "4924 sayılı kanun çerçevesinde sağlık evlerine ayrılan kadro sayısı 2020’de 978 iken bu sayı 2024’te 8’e düştü. Koca bir yılda sadece 8 kişi… Resmen sözün bittiği yer” dedi. Akarken, sözlerini şöyle sürdürdü: "Sağlık evleri toplumsal açıdan son derece önemlidir. Özellikle kırsalda yaşayan vatandaşlar sağlık evlerinden büyük bir hastane imkanına yakın bir oranda faydalanmışlardır. Köylerinde, kasabalarında şehirlere ulaşımın zor olduğu; kar, kış, tipi gibi doğal olaylar karşısında sağlık evleri adeta cankurtaran bir sosyal yer olmuştur. Özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde, kırsal kesimlerde sağlık ocağı örgütlenmesi olmadığı için sağlık evi örgütlenmesine gidildi. Görevli ebe doğum, çocuk aşıları ve sağlık takibi gibi hizmetler sunardı. Sağlık evi sağlık ocağı açılamayan köy ve ilçeler için düşünülmüştü. Son 3 yılda hem sağlık evlerindeki kadrolar azaldı hem de evlerin kendisi bir bir kapandı. SAHİM-SEN olarak sağlık evi sayılarının düşürülmesinin ve kadro sayısının azaltılmasının koruyucu sağlık hizmetlerine zarar vereceğini vurgulamak isteriz. Bizler sağlık sisteminin en iyiye gitmesini bekliyoruz. Sivil toplum kuruluşlarının meslek örgütlerinin sesleri duyulsun istiyoruz. Bakanlığımız birlikte çalışmayı başarmayı ön plana çıkarsın istiyoruz. Görev tanımları bir an önce güncellensin istiyoruz. Kapatmak kolay lakin mağduriyet yaşatmamak asıl önemli olandır.”